ΠΕΣ ΜΟΥ ΓΙΑΤΙ ΠΙΣΩ ΕΧΕΙΣ ΓΥΡΙΣΕΙ;

Πες μου τι σε έφερε εδώ
Τα δυο ματάκια σου να δω;
Τι είναι αυτό που σ’ έκανε τόσο ξαφνικά ν’ αλλάξεις
Και σαν απόδημο πουλί πίσω να πετάξεις;

Φαίνεται ότι η μοναξιά όχι μόνο εμένα να πληγώνει
Και την καρδούλα μου σαν μαχαίρι να την καρφώνει,
Αλλά και στην καρδούλα σου τον πόνο να έχει χαράξει
Και το χαμόγελο πως είναι να έχει ξεχάσει

Τι σ’ έκανε την σκέψη σου ν’ αλλάξεις
και πίσω σαν πουλάκι να πετάξεις;
Τι μπόρεσε ν’ αγγίξει την καρδιά σου
και ν’ αλλάξουν τα συναισθήματά σου;

Πες μου γιατί πίσω έχεις γυρίσει
και την καρδιά μου έχεις αναστήσει;
Τι έχει συγκινήσει την ψυχή σου
Και σ έκανε ν’ αλλάξεις τη ζωή σου;

Δεν μπορώ να πιστέψω αυτήν την αλλαγή
Και η μαύρη νύχτα να γίνεται αυγή.
Να θέλεις να επιστρέψεις σε μένα
Και να ξεχάσεις τα περασμένα

Πρέπει να είναι της αγάπης ο καημός
Που να έχει γίνει βαθύς αναστεναγμός,
Κ’ έχει αγγίξει την ψυχή σου
Βασανίζοντας το κορμί σου.

Αυτό σ' έκανε να καταλάβεις τη μοναξιά
Και να νιώσεις την απόλυτη παγωνιά,
Που κάποιος μπορεί να αισθανθεί,
Όταν την αγάπη έχει στερηθεί.

Διότι η μοναξιά την καρδιά ξεσχίζει
Το κορμί το κάνει να γονατίζει.
Την ψυχή μ’ αγωνία να πασχίζει
Και τα μάτια με δάκρυα γεμίζει.

Πες μου γιατί πίσω έχεις γυρίσει
και την καρδιά μου έχεις αναστήσει;
Τι έχει συγκινήσει την ψυχή σου
Και σ έκανε ν’ αλλάξεις τη ζωή σου;

Δεν μπορώ να πιστέψω αυτήν την αλλαγή
Και η μαύρη νύχτα να γίνεται αυγή.
Να θέλεις να επιστρέψεις σε μένα
Και να ξεχάσεις τα περασμένα

Πρέπει να είναι της αγάπης ο καημός
Που να έχει γίνει βαθύς αναστεναγμός,
Κ’ έχει αγγίξει την ψυχή σου
Βασανίζοντας το κορμί σου.

Αυτό σ' έκανε να καταλάβεις τη μοναξιά
Και να νιώσεις την απόλυτη παγωνιά,
Που κάποιος μπορεί να αισθανθεί,
Όταν την αγάπη έχει στερηθεί.

Διότι η μοναξιά την καρδιά ξεσχίζει
Το κορμί το κάνει να γονατίζει.
Την ψυχή μ’ αγωνία να πασχίζει
Και τα μάτια με δάκρυα γεμίζει.