Ο ΔΡΟΜΟΣ ΑΥΤΟΣ

Ο δρόμος αυτός που κάποιοι για μας έχουν χαράξει
μας έχει εγκλωβίσει στη ζωή και μας έχει τρομάξει,
απλώνεται σαν ένα σύννεφο στην ομίχλη μπροστά μας
μας σφίγγει την καρδιά και έχει πνίξει τα όνειρά μας.

Με ψεύτικες ελπίδες τον έχουν πασπαλίσει
για να μπορέσει κάθε ψυχή να παραπλανήσει.
Έχουν διακοσμήσει το μαύρο και την καταιγίδα
και προσφέρουν στον κάθ’ ένα ψεύτικη ελπίδα.

Και ο κάθ’ ένας προσπαθεί εκεί να γαντζωθεί
και περιμένει με μεγάλη αγωνία να σωθεί.
Αλλά η σωτηρία φαίνεται όλο και πιο μακρινή
όπως στο βαρύ χειμώνα μια νύχτα θερινή.

Η απελπισία και η παθητικότητα έχουν υπερισχύσει
και τον καθ’ ένα έχει φοβίσει και ταλαιπωρήσει.
Και αυτός ανήμπορος με μάτια βουρκωμένα
συλλογίζεται με νοσταλγία τα περασμένα.

Για το παρόν σκέφτεται τη ζωή πως θ’ αντέξει
και σκύβει το κεφάλι του χωρίς να πει ούτε μια λέξη.
Τα βήματά του σέρνονται βαριά κουρασμένα
και σηκώνει τα μάτια στον ουρανό απελπισμένα.

Δεν μπορεί να καταλάβει γιατί πρέπει να προχωρήσει,
στο δρόμο που κάποιοι άλλοι έχουν καθορίσει.
Αυτός μόνο θέλει τη ζωή του να ζήσει,
να ευτυχήσει και όχι να δυστυχήσει.

Αλλά αυτό φαίνεται δεν μπορεί να γίνει
και θα πρέπει να αντιμετωπίσει μόνο την οδύνη.
Ο δρόμος γίνεται όλο και πιο δύσκολος και στενεύει
και κάθε μέρα τη ζωή του δυναστεύει.

Προσπαθεί να δει κάποια ηλιαχτίδα
για αυτόν και τη γλυκιά του πατρίδα.
Κι όταν το δρόμο κοιτάει που άλλοι έχουν χαράξει
η καρδιά του σφίγγεται και δεν μπορεί να μην τρομάξει.
Βλέπει ένα δρόμο να είναι τόσο οδυνηρός
και για μερικούς ακόμη και αιματηρός,
Κι αυτοί να κοιτούν με μάτια θολά την ελπίδα
κι αντί για αυτή να έρχεται μόνο καταιγίδα.

Κι άνθρωποι άσχετοι με την κοινωνία
να επιμένουν πως θα τη σώσουν με μανία.
Αλλά στα τείχη τη απόγνωσης την αιχμαλωτίζουν
και κάθε μέρα πιο πολύ στην απελπισία τη βυθίζουν.

Και η κοινωνία ανήμπορη τελείως τα έχει χάσει
Μ’ όλους αυτούς, που την ανθρωπιά έχουν ξεχάσει.
Η προσωπική τους προβολή τους συμφέρει
Και η δυστυχία του λαού δεν τους ενδιαφέρει.

Μέσα στο δρόμο νιώθει ότι είναι μπλεγμένη,
σαν τον ποντικό σε φάκα παγιδευμένη
και περιμένει την ημέρα που θε να ρθεί
από αυτό το δρόμο να ελευθερωθεί.