Ο ΜΕΤΑΝΑΣΤΗΣ

Ο Νίκος είναι στο αεροδρόμιο έτοιμος στην Αυστραλία να ταξιδέψει
διότι αποφάσισε μακριά απ’ την πατρίδα του να μεταναστεύσει,
γιατί στην Ελλάδα είναι αδύνατον ένας νέος να ζήσει
κι αποφάσισε τη χώρα του πίσω ν’ αφήσει.

Μέχρι να ‘ρθει η ώρα το αεροπλάνο ν’ αναχωρήσει
στην αίθουσα αναχωρήσεως κάθεται να ηρεμίσει.
Εκεί του έρχονται σκέψεις στο μυαλό του: «πως είναι αναγκασμένος,
να φεύγει για άλλη χώρα μετανάστης, βαθιά πικραμένος.

Η κατάσταση στην Ελλάδα έχει χειροτερέψει
και ο Νίκος νομίζει οι πολιτικοί όλα τα έχουν καταστρέψει.
Με τα μέτρα λιτότητας ένα λαό ολόκληρο έχουν ισοπεδώσει
και τη χώρα αμαχητί στην τρόικα έχουν παραδώσει.

Κάθε μέρα παίρνουν καινούργια μέτρα το λαό να σώσουν
και εκείνο που καταφέρνουν είναι πιο πολύ να τον εξαθλιώσουν
Το χαράτσι της Δ Ε Η κι άλλα χαράτσια βάζουν
αλλά εκείνοι κατακαίνουργια κρατικά αυτοκίνητα νοικιάζουν.

Ο Νίκος νομίζει αυτοί δεν είναι σαν το λαό, ανήκουν σ’ άλλη κατηγορία
βγάζουν τα λεφτά στο εξωτερικό και δεν πληρώνουν την εφορία.
Κάθε μέρα το σύνταγμα καταπατούν
και τον Ελληνικό λαό τρομοκρατούν.

Ήθος δεν έχουν καθόλου και κάθε μέρα το λαό ξευτιλίζουν
αλλά μπροστά στα αφεντικά τους με ευλάβεια γονατίζουν.
Ακολουθούν μια πολιτική που μάλλον τα ταμεία θα στερέψει
κα τη γλυκιά πατρίδα κι άλλο θα χρεώσει και θα την καταστρέψει.

Αντί να βοηθήσουν τους πολίτες να επιβιώσουν
αυτοί κοιτούν πως τα δάνεια των δανειστών να γλιτώσουν.
Βλέπουν το λαό που κάθε μέρα υποφέρει
αλλά αυτοί στην κοσμάρα τους, καθόλου δεν τους ενδιαφέρει.

Κι άμα κάποιος ζητήσει το λαό να βοηθήσουν
για λαϊκιστή θα τον κατηγορήσουν.
Ο λαός είναι κατώτερο ον και πρέπει να πεινάει
και δικαιώματα καθόλου να μη ζητάει.

Έχουν υιοθετήσει το μνημόνιο σαν πυξίδα
κι έχουν αφαιρέσει απ’ το λαό την ελπίδα,
την οικονομία έχουν στραγγίξει
και το λαό στην απελπισία τον έχουν πνίξει.

Οι νέοι κάθε μέρα δουλειά ζητούν
αλλά τίποτα δεν μπορούν να βρουν.
Οι φίλοι του είναι απογοητευμένοι απ’ τους πολιτικούς
που με τα καμώματά τους έχουν κάνει καταθλιπτικούς.

Στην Ελλάδα ένας νέος δεν μπορεί να ορθοποδήσει
γιατί οι κυβερνώντες τα πάντα έχουν γκρεμίσει.
Έτσι κι αυτός αποφάσισε σ’ άλλη χώρα μετανάστης να πάει
διότι δουλειά δεν μπορεί να βρει και σε λίγο δεν θα ‘χει να φάει.

Ο Νίκος το πανεπιστήμιο έχει τελειώσει
και δουλειά να βρει δεν έχει κατορθώσει
Συνειδητοποίησε ότι είναι αδύνατον στην πατρίδα να επιζήσει
κι έτσι αποφάσισε δουλειά στην Αυστραλία να ζητήσει.

Αφήνει πίσω του την πατρίδα του, τους φίλους του, τα όνειρά του,
το σπίτι που γεννήθηκε, την πόλη του και την καρδιά του.
Πάει σε μια χώρα χιλιόμετρα μακριά, γιατί δεν έχει άλλη επιλογή,
διότι δυστυχώς έχουν καταστρέψει τελείως αυτή τη γη.

Κι έτσι σήμερα μακριά φεύγει απ’ την πατρίδα
γιατί του έχουν πνίξει τα όνειρα και την ελπίδα.
Στην Ελλάδα έχουν δημιουργήσει ένα λαό απελπισμένων,
σπιτικών και επιχειρήσεων κατεστραμμένων.»

«Παρακαλώ οι επιβάτες να ετοιμασθούν
στο αεροπλάνο αμέσως να επιβιβαστούν.»
Ακούσθηκε μια φωνή απ’ τα μεγάφωνα να μιλάει
και τις σκέψεις του να σταματάει.

Σηκώθηκε και μαζί με τους άλλους επιβάτες επιβιβάσθηκε
και σε μια θέση κοντά στο παράθυρο εκάθησε,
περιμένοντας το αεροπλάνο ν’ αναχωρήσει
και την πατρίδα του πίσω ν’ αφήσει.

Το αεροπλάνο να ξεκινήσει ετοιμαζόταν
και σε λίγο στον αιθέρα απογειωνόταν.
Η Αθήνα κάτω από τα πόδια του φαινόταν
και η καρδιά του σαν μέγγενη σφιγγόταν.

Η πατρίδα όλο κι απομακρυνόταν
και κάτω από τα πόδια του χανόταν.
Μετά από λίγο για πάντα έχει εξαφανισθεί
και μαζί η μέχρι τώρα ζωή του έχει χαθεί.

Δάκρυα γέμισαν τα μάτια του και ξέσπασε σε λυγμούς
κι ανάμεσά τους μουρμούρισε με βαριούς αναστεναγμούς.
«Γλυκιά μου πατρίδα πως σ' έχουν καταντήσει
τα σωθικά σου και τις σάρκες σου έχουν ξεσχίσει.

Μη χάνεις το θάρρος σου μη σκύβεις το κεφάλι
η ανάσταση θα ‘ρθει και πάλι.
Βάστα καημένη μου πατρίδα
θα ξεπεράσεις κι αυτή την καταιγίδα.

Δυστυχώς πάλι κάποιοι τρώγουν τα παιδιά σου
ξεσχίζοντας και ματώνοντας την καρδιά σου.
Η μετανάστευση των Ελλήνων επαναλαμβάνεται άλλη μία φορά
φεύγουν οι μορφωμένοι όμως κι όχι οι εργάτες αυτή τη φορά.

Οι υπόλοιποι Έλληνες κι αυτοί τα παράθυρα κοιτούν
και την απομάκρυνση της Ελλάδας θρηνούν.
Κλαίνε κι αυτοί για αυτά που της έχουν κάνει
κι αναρωτιόνται μέχρι που η αναλγησία των πολιτικών φτάνει.

Όλοι μαζί μέσα στο αεροπλάνο μαζεύονται
και να φτιάξουν ένα τραγούδι σκέφτονται
τα λόγια του προσεκτικά διαλέγουν
κι αρχίζουν με τρεμάμενη φωνή να τ’ απαγγέλουν.

«Γλυκιά μου πατρίδα σε θέλουν σκλαβωμένη
και με βαριές αλυσίδες γερά δεμένη
τα παιδιά σου θέλουν να κατασπαράξουν
και για πάντα να σε υποτάξουν.

Γλυκιά μου πατρίδα με τα ψέματα σε έχουν φλομώσει
και την καρδιά σου έχουν πληγώσει.
Τη συμφορά και την εξαθλίωση σπέρνουν
και τη δυστυχία και τραγωδίες φέρνουν.

Προσπαθούν τον κοσμάκη να τρομοκρατήσουν
και τη Δημοκρατία θέλουν να καταργήσουν.
Δουλοπάροικους θέλουν τα παιδιά σου να κάνουν
κι απ’ την πείνα να τ’ αρρωστήσουν και να τα ξεκάνουν.

Οι κυβερνώντες διακρίνονται για την αναλγησία
το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η δική τους περιουσία.
Με την άγρια λιτότητα τους πάντες έχουν ξεζουμίσει
και παντού τον πόνο έχουν σκορπίσει.

Βάστα γλυκιά μου πατρίδα
θα ‘ρθει κάποτε η ηλιαχτίδα
την καρδιά σου να φωτίσει
και με ελπίδα να σε γεμίσει.

Μην τους κάνεις τη χάρη
αυτοί είναι χειρότεροι από χάροι.
Τα λεφτά των αφεντικών τους θέλουν να σώσουν
ασχέτως αν τη νεολαία του λαού ισοπεδώσουν.

Γλυκιά μου πατρίδα σε θέλουν σκλαβωμένη
και με βαριές αλυσίδες γερά δεμένη
τα παιδιά σου θέλουν να κατασπαράξουν
και για πάντα να σε υποτάξουν.

Γλυκιά μου πατρίδα με τα ψέματα σε έχουν φλομώσει
και την καρδιά σου έχουν πληγώσει.
Λένε ότι είναι σωτήρες και θέλουν να σε σώσουν
αλλά σαν το Χριστό θέλουν να σε σταυρώσουν.

Βάστα γλυκιά μου πατρίδα
θα ‘ρθει κάποτε η ηλιαχτίδα
την καρδιά σου να φωτίσει
και με ελπίδα να σε γεμίσει.

Μην του κάνεις τη χάρη
αυτοί είναι χειρότεροι από χάροι
Τα λεφτά των αφεντικών τους θέλουν να σώσουν
ασχέτως αν τη νεολαία του λαού ισοπεδώσουν.»

Το τραγούδι τελείωσε κι ο Νίκος κι οι άλλοι κάθονται στις θέσεις τους,
το μυαλό τους πάει πάλι στην πατρίδα και πνίγονται στις σκέψεις τους .
Σκέπτονται το παρελθόν, τη γειτονιά τους και τα σπιτικά τους .
Τώρα για πάντα θα είναι μακριά και θα τα βλέπουν μόνο στα όνειρά τους.